وب سرویس و API ها هر دو نقش مهمی در معماری نرم‌افزار امروزی ایفا می‌کنند. اما می‌توان تفاوت‌های معنایی میان آن دو را مشاهده کرد. API یا رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن، به واسطه‌هایی اطلاق می‌شود که به تعامل بین دو سیستم یا برنامه کمک می‌کند. این واسطه می‌تواند متدها، توابع، یا دستورالعمل‌های مشخصی را برای دسترسی به سرویس یا اطلاعات دیگر ارائه دهد.
از سوی دیگر، وب سرویس به نوعی از API است که از پروتکل‌های استاندارد وب برای تبادل داده استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، وب سرویس یک نوع خاص از API است که از HTTP برای ارسال و درخواست داده‌ها استفاده می‌کند. این امر به وب‌سرویس این امکان را می‌دهد. که به راحتی در محیط‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد و به سادگی اطلاعات را به صورت آنلاین منتقل کند.
بنابراین…
اگرچه هر وب سرویس نوعی از API است، اما تمامی API ها وابسته به وب سرویس نیستند. API ها می‌توانند به صورت مستقل در نظر گرفته شوند و برای انجام وظایف خاصی ارائه شوند. در حالی که وب سرویس‌ها به صورت اصطلاحی محدودتر به API هایی اشاره دارند. که از استاندارد و پروتکل‌های وب برای ارتباط استفاده می‌کنند.
یک رابط برنامه‌نویسی برنامه یا API، یک جزء اساسی نرم‌افزاری است که امکان ارتباط و تعامل بین دو برنامه مستقل را فراهم می‌کند. این ارتباط می‌تواند شامل درخواست و ارسال داده، اجرای توابع، و تبادل اطلاعات میان سیستم‌ها باشد. API ها قوانین و توابع استانداردی دارند که تعیین می‌کنند چه داده‌هایی قابل برداشت یا تغییر هستند و چگونه فرآیند انجام می‌شود.
API ها می‌توانند به صورت منفصل یا به عنوان بخشی از یک وب سرویس (Web Service) عمل کنند. در حالی‌که API به طور کلی به هر واسط برنامه‌نویسی ارتباط بین برنامه‌ها اطلاق می‌شود، وب سرویس یک نوع خاص از API است. که از پروتکل‌های استاندارد وب برای تبادل داده استفاده می‌کند، اغلب با استفاده از HTTP.
از آنجا که API ها نقش مهمی در ارتباط بین سیستم‌ها ایفا می‌کنند. توسعه‌دهندگان معمولاً از آن‌ها برای افزایش عملکرد، یکپارچه‌سازی، و امکانات بیشتر استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک برنامه موبایل ممکن است از API یک سرویس آب‌وهوا برای دریافت اطلاعات هواشناسی استفاده کند. در اینجا، API آب‌وهوا به عنوان یک واسط میانی برای دستیابی به داده‌های هواشناسی عمل می‌کند.
همچنین، API ها می‌توانند به صورت منبع باز یا خصوصی باشند. API های منبع باز برای استفاده عمومی قابل دسترسی هستند. در حالی‌که API های خصوصی تنها برای توسعه‌دهندگان مجاز قابل دسترسی هستند. از این تفاوت‌ها می‌توان برای ارائه سرویس‌ها و اشتراک دادن داده‌ها به صورت امن و مدیریت شده استفاده کرد.
در نهایت، API ها برای فعال‌سازی ارتباط و هماهنگی بین سیستم‌ها و برنامه‌ها اساسی هستند. و نقش حیاتی در توسعه و ادغام نرم‌افزارها بازی می‌کنند.
مزایای Web API
Web API به ایجاد ارتباطات بهبود یافته و تعاملات موثرتر بین سیستم‌ها کمک می‌کند. مزایای اصلی آن به شرح زیر است:
- اتصال بهبود یافته: Web API ارتباطات بین برنامه‌ها را تسهیل می‌دهد و امکان ارسال و دریافت داده‌ها را باز می‌کند.
- پشتیبانی از CRUD: این به صورت طبیعی از اقدامات متداول مانند ایجاد (Create)، خواندن (Read)، به‌روزرسانی (Update) و حذف (Delete) پشتیبانی می‌کند.
- پشتیبانی از متدهای HTTP: با استفاده از متدهای مختلف پروتکل HTTP مانند PUT، POST، DELETE و GET، امکان تعامل با منابع مختلف فراهم می‌شود.
- قرار دادن اطلاعات در معرض مرورگر: Web API اطلاعات سرویس را در معرض مرورگر قرار داده و از تبادل داده‌ها در سمت کاربر کمک می‌کند.
- REST-ful Design: با توجه به استفاده از پروتکل HTTP، می‌توان آن را به روش REST-ful طراحی و ارائه داد.
معایب Web API
همچنین، Web API نیز دارای برخی معایب است:
- زمان‌بر بودن: ایجاد یک Web API ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به توانایی برنامه‌نویسی ماهر دارد.
- نیاز به مقیاس ثابت: Web API به یک مقیاس ثابت نیاز دارد تا بتواند به صورت مؤثر کار کند.
- هزینه‌های تعمیر و نگهداری: نگهداری و به‌روزرسانی Web API ممکن است پرهزینه باشد.
- احتمال خرابی: مانند هر نرم‌افزار دیگر، Web API نیز دارای احتمال خرابی است.
درک دقیق از مزایا و معایب Web API به تفهیم بهتر اهمیت این فناوری در توسعه نرم‌افزار و ارتباط بین سیستم‌ها کمک می‌کند.
وب سرویس چیست؟
وب سرویس یک منبع مقدارمعنایی است که از طریق اینترنت قابل دسترسی است. و عملکردهای ارزشمندی را فراهم می‌کند که برنامه‌های دیگر قابل استفاده از آن‌ها هستند. این منبع به عنوان یک راهکار تعاملی برای انتقال و تبادل داده بین برنامه‌ها یا سیستم‌ها عمل می‌کند. و این اصلی ترین تفاوت میان وب سرویس و API ها را توضیح می‌دهد.
به گفته کنسرسیوم جهانی وب (W3C)، وب سرویس‌ها از مجموعه‌ای از پروتکل‌ها و استانداردها برای تبادل داده بین برنامه‌ها یا سیستم‌ها استفاده می‌کنند. این قابلیت تعامل گسترده این منابع باعث ایجاد یک اکوسیستم منعطف و قابل توسعه می‌شود.
اگر با مفهوم معماری سرویس گرا (SOA) آشنا باشید. وب سرویس‌ها به عنوان وسیله‌ای مدولار برای تبادل داده میان برنامه‌های مختلف شناخته می‌شوند. این معماری به تفکیک برنامه‌های کاربردی به سرویس‌های مستقل از هم اجازه می‌دهد و از تکرار کد به شدت کاسته می‌شود.
برخلاف API ها که ممکن است در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. وب سرویس‌ها عمدتاً به منظور تعاملات اینترنتی ایجاد می‌شوند. استفاده از پروتکل SOAP (Simple Object Access Protocol) نیز برای ایجاد ارتباط شبکه‌ای بین برنامه‌ها استفاده می‌شود. این پروتکل اطلاعات را در قالب XML رمزگذاری می‌کند و از طریق پروتکل HTTP به سرویس‌های وب ارسال می‌شود.
به طور کلی، وب سرویس‌ها ابزارهایی موثر برای ارتقاء تعامل بین برنامه‌ها و سیستم‌ها بوده. و امکان کاربردهای گوناگونی از جمله پردازش پرداخت، ورود به سیستم، و ذخیره‌سازی پایگاه داده را فراهم می‌کنند.
مزایای وب سرویس
وب سرویس‌ها به عنوان ابزارهای مستقل به وجود آمده و به افراد امکان ارتقاء تعامل بین برنامه‌ها و سیستم‌ها را فراهم می‌کنند. در ادامه به برخی از مزایای مهم این فناوری اشاره می‌شود. که در درک تفاوت وب سرویس و API ایفای نقش مهمی دارند:
- مستقل بودن وب سرویس‌ها:
وب‌سرویس‌ها به عنوان مؤلفه‌های نرم‌افزاری مستقل در نظر گرفته می‌شوند که از طریق اینترنت در دسترس هستند. این مستقلیت باعث افزایش انعطاف‌پذیری و کارایی می‌شود. - همکاری آسان با وب سرویس:
با ارائه راهکارهای متفاوت برای اتصال داده‌ها به برنامه‌ها، امکان حل مشکلات و بهره‌مندی از قابلیت همکاری با وب‌سرویس‌ها افزایش می‌یابد. - تبادل داده و ارتباط:
وب‌سرویس‌ها این امکان را فراهم می‌کنند که برنامه‌ها اطلاعات و داده‌ها را به یکدیگر ارسال و دریافت کنند، که این ارتباطات حیاتی برای فرآیندهای نرم‌افزاری می‌باشد. - افزایش سرعت ارتباط درون‌سازمانی و خارجی:
استفاده از وب‌سرویس‌ها منجر به افزایش سرعت ارتباطات درون سازمانی و ارتباطات با دیگر سیستم‌ها خارجی می‌شود. - آسانی استفاده:
وب‌سرویس‌ها به عنوان راهی آسان برای اتصال به سرویس‌ها و بهره‌مندی از آن‌ها ارائه شده و به توسعه‌دهندگان امکان کار با آن‌ها را با سهولت می‌دهند. - چابک و قابلیت استفاده مجدد:
وب‌سرویس‌ها به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند که به سرعت و با انعطاف‌پذیری برنامه‌های خود را ارتقا دهند و قابلیت استفاده مجدد از آن‌ها را بهبود بخشند.
معایب وب سرویس
همچنین، همانند هر تکنولوژی دیگری، وب‌سرویس‌ها نیز ممکن است با چالش‌ها و معایبی مواجه شوند. در ادامه برخی از رایج‌ترین معایب وب‌سرویس‌ها آورده شده است:
- محدودیت‌های فناوری:
از آنجایی که وب‌سرویس‌ها بر پایه فناوری‌های مشخصی ایجاد می‌شوند، استفاده از فناوری‌های جدید مانند Semantic Web و AJAX XML HTTP Request در اینجا ممکن نیست. - اعتماد به پروتکل HTTP:
اعتماد به پروتکل HTTP به عنوان میانجی بین سرویس‌ها وجود دارد و ممکن است به عنوان یک نقطه ضعف در نظر گرفته شود. - نیاز به تخصص:
ایجاد و مدیریت یک سرویس وبی که برای رسیدگی به نیازهای مشتریان مختلف طراحی شده است، نیاز به تخصص و دانش خاصی دارد. - غیرقابل‌دسترسی از طریق مرورگر:
مانند APIها، وب‌سرویس‌ها نیاز به اتصال مستقیم از طریق مرورگر ندارند و به‌عبارت‌دیگر از طریق مرورگر قابل‌دسترسی نیستند. - نقص در ارتباطات:
وب‌سرویس‌ها ممکن است برخی از نقص‌ها را داشته باشند و این موضوع می‌تواند بر تجربه کاربران و اطلاعات انتقال یافته تأثیر بگذارد.
درآخر:
در نتیجه‌گیری، می‌توان گفت که با درک تفاوت‌ها و ویژگی‌های معماری بین وب سرویس و API، اهمیت این دو در توسعه و ارتقاء برنامه‌ها و سیستم‌ها آشکار می‌شود. وب سرویس‌ها به‌عنوان یک نوع از APIها. با امکانات گسترده‌تر و امکاناتی که به اشتراک‌گذاری داده‌ها و ارتباطات پیچیده‌تر بین برنامه‌ها کمک می‌کنند، مورد توجه قرار می‌گیرند.
مقالات دیگر الو سی ام اس را دنبال کنید.